prof. Henryk Samsonowicz
Prof. Henryk Samsonowicz urodził się 23 stycznia 1930 w Warszawie. W 1950 ukończył studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego, po których podjął pracę na stanowisku asystenta tej uczelni. W 1954 otrzymał stopień doktora nauk historycznych, na podstawie pracy kandydackiej przygotowanej pod kierunkiem profesora Mariana Małowista, zatytułowanej Rzemiosło wiejskie w Polsce w XIV–XVI w.a w 1960 habilitował się w oparciu o rozprawę Badania nad kapitałem mieszczańskim Gdańska w drugiej połowie XV wieku. W 1969 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych. Profesorem nadzwyczajnym został w 1971, a dziewięć lat później profesorem zwyczajnym nauk humanistycznych. W latach 1964–2009 prowadził seminarium magisterskie. Od 1969r. zaczął kierować mediewistycznym i nowożytnym seminarium doktorskim w Instytucie Historycznym. Wypromował łącznie 11 doktorów.
Na początku kariery naukowej swoje zainteresowania badawcze skoncentrował na rzemiośle wiejskim w Polsce średniowiecznej i wczesnonowożytnej. Równolegle jednak zaczął zajmować się późnośredniowieczną i wczesnonowożytną przeszłością Gdańska, strefy bałtyckiej i Hanzy. W drugiej połowie lat 60-tych ukazała się praca profesora poświęcona syntezie dziejów Polski przedrozbiorowej, która była później kilkakrotnie wznawiana i rozszerzana. Prace powstałe w latach 70-80-tych prace dotyczą aspektów życia miejskiego epoki preindustrialnej. Od lat 90-tych w badaniach Henryka Samsonowicza można mówić o nowej fazie. Pojawiają się bowiem prace syntetyczne dotyczące węzłowych problemów Polski i Europy oraz ich wzajemnych relacji, głównie w średniowieczu. Opublikował wiele prac naukowych, głównie z okresu średniowiecza, do których należą m.in.: „Dzieje Sandomierza”, „Zeszyty sandomierskie”, „Album widoków Sandomierza. Wstęp. Muzeum Okręgowe w Sandomierzu”.
Profesor Henryk Samsonowicz pełnił także różne funkcje we władzach macierzystej uczelni- Uniwersytecie Warszawskim. Był prodziekanem i dziekanem Wydziału Historycznego, dyrektorem Instytutu Historii a także rektorem w latach 1980 - 1982. W latach 1978-1982 był prezesem Polskiego Towarzystwa Historycznego. Pełnił też funkcję wiceprzewodniczącego Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego. W latach 1989-1991 był ministrem Edukacji Narodowej, a później także wiceprzewodniczącym Komitetu Badań Naukowych (1991-1996), członkiem prezydium Państwowej Komisji Akredytacyjnej (2000-2004), sekretarzem Wydziału I Nauk Społecznych Polskiej Akademii Nauk (1999-2006).
Profesor Henryk Samsonowicz jest kawalerem wysokich odznaczeń polskich (m.in. Krzyż Wielki z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski) i zagranicznych (Krzyż Oficerski Legii Honorowej, Krzyż Wielki Republiki Węgier, 2001), a także doktorem honorowym uczelni w Polsce (Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Uniwersytet Marii Curie- Skłodowskiej w Lublinie, Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy - w Kielcach, Uniwersytet Wrocławski).
Uchwała Rady Miasta Sandomierza nr XIV / 129 / 2004 z dnia 26.05.2004 r.