Ks. bp. Włodzimierz Jasiński

Ks. bp. Włodzimierz Jasiński urodził się 12 czerwca 1873 r we Włocławku. W swojej rodzinnej miejscowości ukończył szkolę średnią, po czym podjął studia filozoficzne i teologiczne w diecezjalnym seminarium duchownym. 14 października 1895 roku odbyły się jego święcenia kapłańskie. Początkowo pracował jako wikariusz w Aleksandrowie a następnie w Kaliszu. 

W okresie I wojny światowej otrzymał nominację na dziekana i proboszcza w Koninie. W 1918 r. przeniesiono go do Piotrkowa, gdzie urzędował na stanowisku proboszcza i dziekana. Po powstaniu diecezji łódzkiej mianowano go rektorem łódzkiego seminarium duchownego. 5 sierpnia 1930 r. Stolica Apostolska postanowiła mianować go biskupem ordynariuszem diecezji sandomierskiej. Rządził w niej przez 4 lata i 3 miesiące, bowiem w dniu 1 grudnia 1934 r. przeniesiono Go do stolicy biskupiej w Łodzi. 

Podczas trwania II wojny światowej został usunięty z Łodzi przez władze okupacyjne. Udało mu się znaleźć schronienie u Ojców Reformatów w Bieczu. W grudniu 20 grudnia 1946r. zrezygnował ze stanowiska biskupa ordynariusza w Łodzi, otrzymując jednocześnie nominację na arcybiskupa tytularnego. Zmarł 17 kwietnia 1965 r. w Tuchowie.

Na każdym z pełnionych stanowisk dał się poznać jako doskonały organizator życia kościelnego, gorliwy duszpasterz i wybitny kaznodzieja. Szczególną uwagę należy zwrócić na fakt, iż Włodzimierz Jasiński w dniach 27-29 czerwca 1932r. urządził Diecezjalny Kongres Eucharystyczny w Radomiu. Bardzo wiele swojej uwagi poświęcił odnowieniu wnętrza zabytkowej katedry sandomierskiej.

Data nadania tytułu - 17 stycznia 1935 r