Miejska Biblioteka Publiczna im. Jana Długosza w Sandomierzu

Miejska Biblioteka Publiczna im. Jana Długosza w Sandomierzu swą blisko stuletnią działalnością wpisała się na stałe w karty dziejów miasta. Początki biblioteki sięgają roku 1906 i związane są  porewolucyjną odwilżą, kiedy to na ziemiach polskich zaboru rosyjskiego powstawały liczne organizacje społeczno-polityczne. Wśród nich utworzono także Sandomierskie Kolo Macierzy Szkolnej, którego sekcja czytelnictwa z inicjatywy ks. Jana Gajkowskiego 20 listopada 1906 r., powołała do życia Bibliotekę Miejską im. Jana Długosza.

Zasadniczą działalność biblioteka rozpoczęła jednak w kwietniu 1907 r. i tę datę umownie przyjmuje się za datę powstania biblioteki. W chwili otwarcia księgozbiór biblioteki liczył 800 woluminów, a po pierwszym roku działalności już prawie 1500, z którego korzystało 201 czytelników.

Lata zaborów i okres I wojny światowej to w działalności biblioteki czas wielu trudności, które z krótkimi przerwami w pracy biblioteka kierowana przez powstałe w 1909 r. Towarzystwo Biblioteki Publicznej i Czytelni im. Jana Długosza przezwyciężyła wchodząc w niepodległość z siedmiotysięcznym księgozbiorem. W pierwszym roku po odzyskaniu niepodległości biblioteka dokonała 16.800 wypożyczeń, co było rekordową liczbą od czasu powstania placówki.

Biblioteka poza oddziałami w głównej siedzibie ma także 2 filie, w których zgromadzone są 32 tysiące woluminów z liczącego 94 tys. księgozbioru MBP., z czego 34 tys. udostępnia się w Wypożyczalni, 18 tyś. w Oddziale dla Dzieci i 10 tys. w Czytelni. Sandomierska biblioteka może poszczycić się bardzo atrakcyjnymi tytułami zarówno starodruków, czasopism  XIX i XX wiecznych, sandomirianów, regionaliów, a także bardzo cennych wydawnictw współczesnych.

Biblioteka posiada w swoich zbiorach około 35 starodruków. Najstarszy z nich pochodzący z roku 1683 to “Geometra Polski". Do cymeliów należą także “Do Stanisława Małachowskiego Anonima Listów kilka" H.Kołłątaja - I wydanie z 1788 r. oraz 5 starodruków pochodzących z Drukami Jezuickiej w Sandomierzu, w tym “Trojaki pokłon |kaznodziejski niedzielny" z 1732 r. Cenne zbiory z XIX w. to “Słownik geograficzny Królestwa Polskiego" -1889 r., “Słownik Języka Polskiego" B.Lindego-1854 r. “Bibliografia Johera", encyklopedie: “Staropolska" i “Gutenberga", wielkie wydania literatury, historii i geografii, Kodeks Napoleona oraz herbarze.

W swoich zbiorach posiada wiele książek o Sandomierzu - między innymi “Monografię miasta Sandomierza" M.Bulińskiego -1879, “Wspominenia sandomierskie i opis miasta Sandomierza" J. Chądzyńskiego -1850 r., “Pamiętnik Świętokrzyski" A. Patkowskiego - 1931 r, jak również wiele roczników czasopism, poczynając od roku 1841 takich jak: Tygodnik Ilustrowany, Wędrowiec, Przegląd Tygodniowy, Biblioteka Warszawska oraz czasopisma sandomierskie: Ziemia Sandomierska, Kronika Diecezji Sandomierskiej, Studia Sandomierskie.

Akt nadania
przez Burmistrza Sandomierza
Honorowego Wyróżnienia
„Bene meritus”

Z okazji przypadającego w 2007 roku
wspaniałego Jubileuszu 100-lecia
Miejskiej Biblioteki Publicznej
im. Jana Długosza w Sandomierzu,
w uznaniu wielkich, nieocenionych zasług
dla naszego dziesięciowiekowego grodu
i jego mieszkańców
w zakresie propagowania kultury, czytelnictwa
oraz gromadzenia i udostępniania
cennego księgozbioru,
jako wyraz  szacunku i wdzięczności
za 100 lat pracy poświęcone Sandomierzowi
przez Szanownych Państwa –
Twórców naszej książnicy oraz jej byłych
i obecnych Pracowników,
nadaję

Miejskiej Bibliotece Publicznej
im. Jana Długosza
w Sandomierzu
Honorowe Wyróżnienie
„Bene meritus”.

Burmistrz Sandomierza
Jerzy Borowski

Sandomierz, dnia 11 października 2007 roku